Midilli adası rüyası

Anneannemin Selanik'ten nüfus mübadelesi sonucu gelmesiyle Yunanistan sınırlarına hep bir merakım olmuştur. Selanik, Drama, Kavala gezdikten sonra karşıma çıkan Midilli adası fırsatını değerlendirmek için çok heyecana kapıldım. Ayrıca bu gezinin bana çok güzel bir dostluk kazandırması, inşallah hayatımız boyunca süreceğimiz bir dostluğa adım atmamızda Midilli rüyasını unutulmaz kıldı benim için. Gezi öncesinde birçok şey paylaştığımız sevgili arkadaşım Semra Selim 2009 Eylül ayından beri hayatımda önemli yerini koruyor. Birlikte hayatın keyfini çıkarmak için birçok aktivitelere katılıyoruz.

Midilli adası tahmin ettiğimden de büyüktü, limanın bir ucundan Molivos bölgesine gitmemiz saatlerimizi aldı, ama başından sonuna çok keyifli zamanlar geçirdik Midilli'de. Ada olmasından dolayı yemekler genellikle deniz mahsulleriydi özellikle ahtapot restoranların vazgeçilmezleri arasında yer alıyor, restoran önlerinde kuruması için asılan ahtapotlarda değişik görüntüler oluşturuyor.

 

Aslında Yunanlılar ile yakın bir mutfağımız var menülerde caciki, sucuki, sarma ve baklava görmek mümkün. Eski tarihlerden beri tek memleket ve sonrada komşu olmamızdan kaynaklanan bu yakın mutfaklardan dolayı yemek konusunda çok yabancılık çekmedik. Mutfaklarında bolca deniz mahsulü kullanılıyor. Bizde bol bol kalamar, karides, ahtapot ve deniz tarağı yiyoruz. Sofraların vazgeçilmesi ise üzerinde koca bir dilim Feta peyniri bulunan Greek Salad. Saganaki peynirinin ızgarada pişirilmesi ise benim favorim oluyor.

Bizim kültürümüzde pek bulunmayan sert kahveleri Frape en sevdiğim içeceklerden. Yazın bol buzlu kahve hemen hemen herkesin elinde bulunuyor.

 

Her yanında huzurlu deniz manzaraları bulunan, sakin koyları, güler yüzlü cana yakın insanları bulunan, zeytin kokulu, gece eğlencelerine doyulmayan Midilli adasından ayrılmak zor olsa da, inşallah bir daha geliriz sözleriyle adadan ayrılıyoruz.